Pembeye Calar Gokyuzu

Neden bilmem, 6 yaslarimda gokyuzunu pembe gorurdu gozlerim.
Sicak Temmuz, belki de Agustos aylariydi guzelim Ege'nin. Kollektif tatilimizin sosyal etkinlikleriyle tatilimizi verimliliestiriyorduk; buyuk, kucuk.. Yuzme yarsimasi mi dersiniz, dans dersleri mi dersiniz, su oyunlari mi dersiniz., siir dinletileri, aksam konserleri mi... Kucuk mahallemde kurdugum kucuk dunyanin engin kacislarindan biriydi yine... Oyle engin ki henuz bile bitmek bilmemistir.
Minik boyum, gunlerce giyindigim eflatun sortlu takimim ve kucuk ellerimle hep istedigim seylerden sadece birini, resim yapmayi ogrenecektim ben de...
Ve hocamiz onca guzel sahnelerinden doganin, her zaman yanibasimizda olanini, gokyuzunu secmisti arkamizda duran denize, sagimizda uzanan baglara, solumuzu susleyen kumsallara inat.
-Gok yuzu ne renkti? Bu soru hic bu kadar zor gelmemisti? Butun ogretmenlerinin gozdesi, cevapsiz soru birakmayan kucuk kiz bu soruyu cevaplmakta o kadar zorlanmisti ki arkadaslari gokyuzunu bitirmek uzere resimlerine baslamislarken o hala hangi renkleri karistirim da o gordugum rengi bulurum diye dusunuyordu.
-Mavi?
-Hayir, sadece maviden ibaret degildi gokyuzu! Dahasi vardi.
-Tabi ki de! Beyaz bulutlar...
-Hayir, hayir! o da degil... Baska, bambaska bir renkti o... Kimse goremiyor muydu? Neden buncacik boyalarin icinde bir tek gokyuzunun rengi yoktu?
Sevalyesi onunde, birazcik huzunle, aradigini bulamamanin gordugu rengin aynisini boyalarin arasinda gorememenin huznu cokmustu icine... Peki ya digerleri? Onlar gokyuzunu onun gordugu gibi gormuyorlar miydi? Nasil oluyor da bu kadar kolay ciziyorlardi gokyuzunu kagitlarina? Dusundu kucuk kiz... Ozgur dusunceyi, dusunmenin ozgunlugunu, bakislarin cesitliligini dusundu.
-Demek ki onlar gokyuzunde benim gordugumu gormuyorlardi. Yasamlari benimkinden farkliydi... Hatta belki de hic yabancisi degilleri bu guzelim maviligin bizi cevreleyen sularin, bu asil sevalyenin onumuzde duran...
Tabi ya! Onlar coktan kararlarini vermisti. Maviydi gokyuzu.
Fakat kucuk kiz kabul edemiyordu. Mavi pastel boyasini aldi eline. Ve soooyle guzel bir zemin hazirladi gokyuzune. Sonra bulutlari dusundu. Bulutlarin isiltili beyazligini...Gerci kagidi da beyazdi? Yine de biraz da beyazi ekleyi verdi.
Hocanin gelmesinden urkuyordu. Elini cabuk tutmaliydi.O gordugu rengi bir an evvel yapmaliydi. Ona gokyuzunun asi rengini ispatlamaliydi!
Ve pembeyi tuttu telasla. Simdi olmustu. Gordugu o rengi mukemmel seviyede olmasa da yakalamisti. O, baktiginda gokyuzune, zihninde beliriveren renk karsisinda duruyordu.
-'Afferim!"
-"Cok guzel"
-"Iste bu!'
Ve iste buraya yaklasiyordu....
"...?"
-Iste, gokyuzu!
"Bu renk degil ki gokyuzu. Bak yukari..."
Kucuk kiz dusunmekten gokyuzune bakmayi akil edememisti. Basini yukari kaldirdi, gozlerini hafif kisarak... Ve gordu. Evet, gokyuzu maviydi...
Kucuk kiz, o istekli bedenini yerine biraz kirgin, biraz ofkeli... Hayal kirikligini alip uzaklasti tumunden...
Yillar gecti, kucuk kiz bu anisini sadece basaramdigi bir baska girisimi olarak kazidi zihnine.
Ama bir gun, basini uzattigi engin bir baska dunyadan soluna cevirdi... Dusunmuyordu bile o gunu. Zihni onundeki arama motorunun sonuclarina odaklanmisti. Ve birden bir manzara gordu.
Bir yalniz teknenin susledigi kumsal...
Deniz... Deniz yine gokyuzuyle koyun koyunaydi.
Ve pembeye caliyordu gokyuzu...

Starting A New Career

Nothing is so exciting and a bit worrying than a new post...

As a candidate for teaching, although not for the first time, I am flying on the clouds with my dreams to be a perfect teacher!

A school called me for an interview from London. Leaving Paris for a fresh start in a new flat with new people makes me extremely jovial. It is dreams that make us all happy. Without them reality never satisfies our hunger for happiness and...I have a dream!

Having restarting reading articles on teaching, books on EFL while trying to finish my Masters degree, I have the utmost enthusiasm once again for my new profession and... I am proud of it!

Anyone having the same feelings... It is the best to plan everything to the tiniest detail. I've just recorded a mock interview on my own... That is fantastic especially if you can film it and watch how confident you look and how funy you become sometimes. It is extremely funny! More importantly, I feel confident now.

I know, I know... I have a lot to do. Research, analysis, writing, etc. However, once you believe yourself there is nothing human beings cannot achieve. Therefore, start with a few articles to motivate yourself, go refer to the past teaching books, plan your outlook and speech... There your are! A new post is ready for you.

If you have all the qualifications, but lack the experience... You might ingnore your efforts so far... Yet, go back and even re-read your transcript to remember all you did at the university or even high school to train yourself for that very moment. That will give you an overall confidence, and remind you yourself!

So... Don't wait! Dream and go for it!